Η Ιαπωνία είναι η τρίτη μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου μετά τις ΗΠΑ και την Κίνα. Το 2015 παρήγαγε το 6% του παγκόσμιου Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος (ΑΕΠ).
Η Ιαπωνία παραμένει η κυριότερη οικονομία δημιουργίας υψηλής τεχνολογίας της Ασίας. Ωστόσο, κατετάγη δεύτερη στον κόσμο βάσει της Παγκόσμιας Έκθεσης Πλούτου - Global Wealth Report (2013).
Η Ιαπωνία έχει:
62 εταιρείες στον πίνακα Fortune 500
τον μεγαλύτερο αριθμό εκατομμυριούχων στην Ασία
το Τόκυο ήταν η πόλη με τον μεγαλύτερο αριθμό εκατομμυριούχων σε όλο τον κόσμο το 2012
Το 2013 τα περιουσιακά στοιχεία των ιαπωνικών νοικοκυριών είχαν ύψος €1,3 τρισ. Η Ιαπωνία έχει την τέταρτη υψηλότερη δαπάνη παγκοσμίως για έρευνα και ανάπτυξη (R&D) ίση με το 3,4% του ΑΕΠ της Το 20% των εταιρειών με τις υψηλότερες δαπάνες για R&D στον κόσμο έχουν έδρα την Ιαπωνία. Κατατάσσεται 27η στην Μελέτη «Ease of Doing Business» της Παγκόσμιας Τράπεζας. Για την ίδρυση εταιρείας απαιτούνται 14 ημέρες.
Για ποιούς λόγους να ξεκινήσει μία ελληνική εταιρεία προσπάθεια να εξάγει στην Ιαπωνία:
σταθερό και ασφαλές επιχειρηματικό περιβάλλον
εφαλτήριο εισόδου στις άλλες ασιατικές αγορές
καταναλωτές με υψηλό επίπεδο μόρφωσης που υιοθετούν γρήγορα νέα προϊόντα και υπηρεσίες
ευρεία, εύπορη καταναλωτική αγορά με μεγάλες αστικές περιοχές
το μητροπολιτικό κέντρο του Τόκυο είναι η μεγαλύτερη αστική συγκέντρωση στον κόσμο με πληθυσμό περίπου 35 εκατομμυρίων ατόμων
Πλεονεκτήματα της ιαπωνικής αγοράς:
τεράστια, ανοικτή οικονομία (απαιτείται, όμως, ιδιαίτερη προσοχή στην τήρηση των απαιτούμενων διαδικασιών εισαγωγής και διακίνησης προϊόντων
ολοένα και περισσότερο άνοιγμα στην παγκόμια οικονομία
ισχυρή προστασία της πνευματικής ιδιοκτησίας (IP)
δίψα για νέες τάσεις και νέα τεχνολογία
υψηλό επίπεδο διαθεσίμου εισοδήματος, ιδιαίτερα των ηλικιωμένων και των νέων που ζουν με τους γονείς τους
Πηγές πληροφόρησης για την ιαπωνική οικονομία
Επενδυτικά κίνητρα
Δεν υπάρχει ενιαίος επενδυτικός νόμος για το σύνολο των κλάδων της οικονομίας και όλες τις διοικητικές περιφέρειες. Σε κεντρικό επίπεδο υφίστανται επί μέρους κίνητρα για συγκεκριμένες περιπτώσεις, τα οποία έχουν θεσπισθεί με επί μέρους νομοθετήματα. Αυτά αφορούν κυρίως περιπτώσεις ερευνητικών κέντρων, αύξησης διεθνούς ανταγωνιστικότητας των ιαπωνικών εταιρειών ή περιοχές που έχουν πληγεί από φυσικές καταστροφές.
Τα κίνητρα αυτών των περιπτώσεων είναι συνήθως κυρίως φορολογικού χαρακτήρα ή προβλέπουν ταχύτερο ρυθμό αποσβέσεων, παρά απ' ευθείας επιδοτήσεις.
Παράλληλα, προβλέπονται κίνητρα σε επίπεδο διοικητικής περιφέρειας, τα οποία διαφέρουν μεταξύ τους. Συνήθως αφορούν επιδότηση ορισμένων δαπανών, όπως το κόστος ενοικίασης χώρων, ίδρυσης της επιχείρησης, εκπόνησης ερευνών αγοράς, κ.λ.π.